Στην συνέντευξη που μας παραχώρησε μας μιλά για το νεοϊδρυθέν κόμμα, για το πράσινο παρελθόν του, τις πολιτικές του αποφάσεις, τον Άκη Τσοχατζόπουλο, το μνημόνιο, το δημοψήφισμα, το Ευρώ και την Δραχμή, την Χρυσή Αυγή και τις εκλογές της Κυριακής.
την συνέντευξη πήρε ο Νίκος Βράντσης
Κοινωνική Συμφωνία λοιπόν. Σε ποιους κοινωνούς απευθύνεστε; Ποιο κοινό προσδοκά ο καινούριος αυτός σχηματισμός να εκπροσωπήσει;
Η ίδρυση της «Κοινωνικής Συμφωνίας» φιλοδοξεί να καλύψει το διαπιστωμένο πολιτικό κενό που χαρακτηρίζεται από την αδυναμία των υπαρχόντων πολιτικών σχηματισμών να προτείνουν και να δρομολογήσουν αξιόπιστες λύσεις για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Οι πολιτικοί σχηματισμοί δεν μπορούν να αναστείλουν την προϊούσα αμφισβήτηση των αντιπροσωπευτικών θεσμών της Ελληνικής Δημοκρατίας και να απαντήσουν στην αγωνία της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων, ιδιαίτερα των νέων, για το μέλλον της πατρίδας τους.
Φιλοδοξούμε ν’ απαντήσουμε στο αίτημα της κοινωνίας να εκφραστεί μέσα από νέου τύπου ανοιχτά και δημοκρατικά σχήματα και να ανταποκριθούμε στο παλλαϊκό αίτημα για τη διατύπωση μιας ρεαλιστικής και συγχρόνως ριζοσπαστικής πολιτικής εξόδου από την πολύμορφη κρίση που μαστίζει την Ελλάδα.
Δεσμευόμαστε να υπηρετήσουμε μια προοδευτική πολιτική πρόταση που θα θέσει στο επίκεντρο της την προστασία του εθνικού και δημοσίου συμφέροντος, που θα προάγει την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την κοινωνική δικαιοσύνη, την κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη. Μια πολιτική εθνικής αξιοπρέπειας.
Κύριε Καστανίδη πολλοί σας έχουν συνδέσει με το Πα.σο.κ. Έχετε άλλωστε υπάρξει επιφανής υπουργός και μάλιστα την τελευταία διετία υπουργός δικαιοσύνης και εσωτερικών. Τι συνετέλεσε στο να αποδεσμευτείτε από το «πράσινο» παρελθόν σας; Μετανιώνετε που δεν αποδεσμευτήκατε νωρίτερα από το Πα.σο.κ;
Ήμουν μέλος του ΠΑΣΟΚ από τα 18 μου χρόνια. Είναι λοιπόν απολύτως λογικό να με συνδέουν με αυτό.
Από την άλλη πλευρά, θέλω πράγματι οι πολίτες να θυμούνται την παρουσία τόσο τη δική μου όσο και της κυρίας Κατσέλη στην κυβέρνηση Παπανδρέου, γιατί όποια πνοή κοινωνικά δίκαιης πολιτικής δόθηκε, οφείλεται στα σημερινά στελέχη της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ.
Θυμίζω, ότι σήμερα χιλιάδες νοικοκυριά ευεργετούνται από τον νόμο Κατσέλη για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά- είναι ο μόνος νόμος που τους προστατεύει. Θυμίζω, επίσης, ότι όποιες διατάξεις εφαρμόζονται σήμερα για τη δήμευση περιουσιακών στοιχείων που δεν δηλώθηκαν στο πόθεν έσχες αξιωματούχων ή διατάξεις για περιοριστικούς όρους σε επίορκους υπουργούς και κατάσχεση της περιουσίας τους, οφείλονται σε νόμους που εισηγήθηκα εγώ ως υπουργός Δικαιοσύνης.
Τώρα, σε ό,τι αφορά την «αποδέσμευση». Θα πρέπει να σας πω ότι από πολύ νωρίς προειδοποιήσαμε ότι η ασκούμενη πολιτική στο πλαίσιο του μνημονίου θα οδηγούσε τη χώρα στο αδιέξοδο και την ύφεση.
Υπήρχε από την αρχή μια διαρκής σύγκρουση στο εσωτερικό της κυβέρνησης Παπανδρέου μεταξύ των συντηρητικών νεοφιλελεύθερων και του κοινωνικού ρεύματος που υποστήριζε τη δίκαιη κατανομή βαρών.
Η σύγκρουση αυτή ξέσπασε φανερά και οριστικά μετά τον περασμένο Οκτώβριο. Αρνηθήκαμε το δεύτερο μνημόνιο, διαγραφήκαμε και διαμορφώσαμε, έτσι, με τη σύμπραξη πολλών πολιτών την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ.
Τα ΜΜΕ και πολλοί πολιτικοί σας αντίπαλοι σας επέκριναν για το δημοψήφισμα που εισηγηθήκατε, θεωρώντας το μια επικίνδυνη και ετεροχρονισμένη πρόταση, που απειλούσε την παραμονή της χωράς στην Ευρώπη. Τι απαντάτε;
Θέλω να θυμίσω ότι η ιδέα του δημοψηφίσματος παρουσιάστηκε από τον κ. Παπανδρέου στο Υπουργικό Συμβούλιο και υπέρ της πρότασης αυτής τάχθηκε η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του Υπουργικού Συμβουλίου. Ο τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, μάλιστα, ο κ. Βενιζέλος, είχε μιλήσει για «λυτρωτική» κίνηση.
Η πλειοψηφία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας τάχθηκε επίσης υπέρ του δημοψηφίσματος.
Αν λοιπόν η επιλογή ήταν εσφαλμένη, τότε το λάθος έγινε από όλους. Το ότι κάποιοι – και κυρίως ο κ. Βενιζέλος – άλλαξαν στάση μέσα σε μία νύκτα, αυτό πρέπει να προβληματίσει όσους θέλουν να τον ψηφίσουν. Αξίζει να θυμόμαστε ότι ο μέγας Γερμανός φιλόσοφος Habermas χαρακτήρισε τον κ. Βενιζέλο για αυτή του τη στάση «Βρούτο».
Επί της ουσίας. Από πότε είναι λάθος να ζητάς τη γνώμη του λαού για κάτι που αφορά την τύχη του για τα επόμενα 30 χρόνια; Είχε εκφραστεί ο κόσμος σχετικά με το θέμα αυτό; Στις εκλογές του 2009 έδωσε εντολή στο ΠΑΣΟΚ να κυβερνήσει για 4 χρόνια και μάλιστα με ένα εντελώς διαφορετικό πρόγραμμα.
Και αλήθεια. Δεν έχετε αναρωτηθεί γιατί δεν υπάρχει καμία αντίδραση έναντι της Ιρλανδίας, η οποία επίσης όπως ανακοίνωσε προχωρά σε δημοψήφισμα για το ίδιο ακριβώς θέμα και υπό τις ίδιες ακριβώς συνθήκες;
Νομίζω ότι είναι καλό να μην εγκλωβίζεται η σκέψη μας σε όσα τα ΜΜΕ θέλουν να προβάλουν. Στην πραγματικότητα όλο το πρόβλημα δημιουργήθηκε από τους δανειστές μας και στελέχη του ΠΑΣΟΚ – εκφραστές νεοφιλελεύθερων και συντηρητικών ιδεών - προκειμένου να ανατραπεί η νόμιμη κυβέρνηση της χώρας και να εγκαθιδρυθεί κυβέρνηση συνεργασίας. Γιατί βέβαια αυτοί έκριναν ότι μια τέτοια κυβέρνηση θα μπορούσε πολύ πιο αποτελεσματικά να εφαρμόσει τα μέτρα δημοσιονομικής σταθερότητας που θέλουν και σήμερα να επιβάλουν.
Για όποιον αμφιβάλλει, δεν έχει παρά να δει τις προσπάθειες των δανειστών μας και των ΜΜΕ να επιβάλουν συγκεκριμένη πολιτική επιλογή στις εκλογές που έρχονται.
Κάποιοι λένε ότι το δεύτερο Μνημόνιο αποτελεί ευνοϊκότερη συμφωνία από το πρώτο καθώς αποδεσμεύει τον ελληνικό λαό από ένα μεγάλο μέρος του χρέους. Εσείς αντιθέτως ψηφίσατε το πρώτο μνημόνιο και επικρίνατε έντονα και καταψηφίσατε το δεύτερο. Ποιος ο λόγος της πολιτικής αυτής στροφής;
Όσοι το λένε είναι ίσως αυτοί που δεν διάβασαν ούτε το πρώτο ούτε το δεύτερο Μνημόνιο.
Όταν αναλάβαμε την διακυβέρνηση του τόπου, τον Οκτώβριο του 2009, δεν υπήρχε μια αξιόπιστη αποτύπωση της πραγματικής οικονομικής μας κατάστασης. Βεβαίως γνωρίζαμε ότι τα στοιχεία που έδινε η κυβέρνηση Καραμανλή δεν ήταν ακριβή, αλλά το μέγεθος της απόκλισης δεν ήταν γνωστό.
Και από τη στιγμή όμως που η άθλια οικονομική μας κατάσταση ήταν πλέον δεδομένη, χρειάστηκε πολλή προσπάθεια για να δείξουμε στους εταίρους μας της Ευρωπαϊκής Ένωσης την ανάγκη διαμόρφωσης ενός ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης της οικονομίας, για να δείξουμε ότι το πρόβλημα δεν ήταν μόνο ελληνικό αλλά ευρύτερα ευρωπαϊκό, για να αποσαφηνίσουμε ότι η ανεύρεση λύσης αφορούσε ολόκληρη την Ευρώπη. Δεν ήταν εύκολη όλη αυτή η διαδικασία και οι όποιες καθυστερήσεις δεν οφείλονταν τελικά μόνο στην ελληνική κυβέρνηση, αλλά σε μεγάλο βαθμό και στους δανειστές μας.
Σε αυτό το πλαίσιο, την άνοιξη του 2010, η υπογραφή του πρώτου Μνημονίου ήταν η μόνη λύση για να αποφύγουμε την άτακτη χρεωκοπία.
Αντίθετα στο δεύτερο Μνημόνιο είχαμε πλήρη γνώση της κατάστασής μας και επαρκή χρόνο για διαπραγμάτευση. Μια διαπραγμάτευση που δεν έγινε. Ουσιαστικά δεχτήκαμε όσα υπαγόρευσαν οι δανειστές μας. Διασφαλίσαμε με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντά τους και αφήσαμε τη χώρα έκθετη στις απαιτήσεις τους, δεσμεύοντάς την για τα επόμενα 30 χρόνια, στερώντας της τα κυριαρχικά της δικαιώματα, τη δυνατότητα διαχείρισης των πλουτοπαραγωγικών της πηγών, τη διεθνή της ασυλία.
Τέτοιου είδους δεσμεύσεις χωρίς εντολή του ελληνικού λαού δεν θα μπορούσα ποτέ να αποδεχθώ.
Οι αντίπαλοί σας, σας μέμφονται ως λιποτάκτη για την φυγή σας από το Πα.σο.κ καθώς και πως χρησιμοποιήσατε το μνημόνιο ως πρόσχημα διότι δε μπορούσατε να βρίσκεστε σε έναν πολιτικό σχηματισμό με αρχηγό τον Ευάγγελο Βενιζέλο; Πώς απαντάτε στους επικριτές σας;
Δεν έχω πρόβλημα με κανένα πρόσωπο. Γι’ αυτό και υπερασπίστηκα πολλές φορές στο παρελθόν τον κ. Βενιζέλο, όταν οι σχέσεις του με τον τότε πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, τον κ. Παπανδρέου, βρίσκονταν σε οριακό σημείο. Και αυτό το ξέρει πολύ καλά ο κ. Βενιζέλος.
Η επιλογή μου να δημιουργήσω ένα νέο κόμμα – με όλες τις δυσκολίες που αυτό συνεπάγεται –είναι αμιγώς πολιτική.
Μπήκα στο ΠΑΣΟΚ στα 18 μου γιατί με συγκλόνισαν οι ιδέες και τα οράματά του. Έφυγα από το ΠΑΣΟΚ το 2012, γιατί πλέον έχει μεταλλαχθεί σε ένα κόμμα που υπηρετεί νεοφιλελεύθερες και συντηρητικές ιδέες που καθόλου δεν ενδιαφέρομαι να υπηρετήσω.
Ποια είναι η εναλλακτική πρόταση της Κοινωνικής Συμφωνίας που μπορεί να δώσει μια ελπιδοφόρα προοπτική στους Έλληνες πολίτες και πώς σκοπεύετε να πείσετε τον ελληνικό λαό πως θα είστε συνεπείς στις προεκλογικές σας τοποθετήσεις;
Η Κοινωνική Συμφωνία έχει επεξεργαστεί ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα εθνικής ανασυγκρότησης με συγκεκριμένες προτάσεις για την οικονομία, το κράτος, το πολιτικό σύστημα της χώρας. Το πλήρες πρόγραμμα είναι αναρτημένο στην ιστοσελίδα της Κοινωνικής Συμφωνίας (www.koinonikisymfonia.gr). Μπορώ όμως να σας δώσω τις βασικές του κατευθύνσεις.
Θα ήθελα αρχικά να παρατηρήσω ότι το δίλημμα ευρώ ή δραχμή είναι ψευδεπίγραφο. Η συμμετοχή μας στο ευρώ είναι αδιαπραγμάτευτη. Είναι παραπλανητική και βαθύτατα συντηρητική η άποψη ότι αν διαπραγματευθούμε σκληρά, ότι αν θέτουμε «κόκκινες γραμμές» στους δανειστές μας, τότε θα βγούμε από το ευρώ. Περιθώρια υπάρχουν, αρκεί να διατυπώσουμε και να διαπραγματευθούμε με αξιοπιστία, με την ανάπτυξη, την αξιοπρέπεια στην εργασία και την κοινωνική συνοχή να αποτελούν «κόκκινες γραμμές».
Περιθώρια υπάρχουν, επειδή η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ηγεσίες της δεν έχουν συμφέρον να βγει η Ελλάδα εκτός ευρώ. Γνωρίζουν ότι έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ σημαίνει διάλυση της ευρωζώνης. Έχουν κάθε κίνητρο να συζητήσουν και να διαπραγματευθούν μαζί μας.
Το Σχέδιό μας υιοθετεί την αρχή – που έχει γίνει δεκτή διεθνώς και ειδικά στην περίπτωση του διακανονισμού του γερμανικού χρέους – ότι πρώτιστο καθήκον είναι η ευημερία του λαού και όχι των δανειστών. Η βιωσιμότητα του χρέους, η έξοδος από την κρίση και την υπερχρέωση, η σωτηρία της πατρίδας θα διασφαλισθεί μόνο μέσα από ανοδικούς ρυθμούς ανάπτυξης και κοινωνικής προστασίας, που μπορούν να επιτευχθούν εντός της Ευρωζώνης σε καθεστώς νομισματικής σταθερότητας και Εθνικής ασφάλειας.
Στο πλαίσιο του Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης, διαμορφώνεται συγκεκριμένη πολιτική εθνικών ισοδυνάμων, που θα αντισταθμίσουν την υφεσιακή και ανορθολογική πολιτική του Μνημονίου προς μια κατεύθυνση περισσότερο αναπτυξιακή και κοινωνικά δίκαιη. Κατάργηση των φορολογικών απαλλαγών που με τον κυρωτικό Νόμο του Μνημονίου δόθηκαν στις τράπεζες, διεύρυνση της φορολογικής βάσης και αποτελεσματική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής, του παραεμπορίου και λαθρεμπορίου, προκειμένου τα έσοδα που θα εξοικονομηθούν να δοθούν για τη στήριξη του εισοδήματος των περισσότερο αδύνατων κοινωνικών ομάδων και τη σταδιακή αποκατάσταση μισθών και συντάξεων.
Περιστολή της δημόσιας σπατάλης, ιδιαίτερα μέσω του αποτελεσματικού ελέγχου των ιατροφαρμακευτικών δαπανών, των προμηθειών, και των ενοικίων στέγασης δημοσίων υπηρεσιών, ώστε οι πόροι που θα εξοικονομηθούν να διοχετευθούν σε δημόσιες επενδύσεις και σε στοχευμένα προγράμματα κοινωνικής πολιτικής και απασχόλησης.
Στήριξη της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών με δράσεις για την καταπολέμηση των καρτέλ και των μεσαζόντων στην παραγωγή, τις μεταφορές και το εμπόριο, παράλληλα με τον έλεγχο των ενδοομιλικών συναλλαγών.
Διασφάλιση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, με ενίσχυση των μηχανισμών εποπτείας στο τραπεζικό σύστημα και την αποτελεσματική συγκρότηση και λειτουργία ενός τραπεζικού πυλώνα δημοσίου συμφέροντος. Ευνοϊκή διευθέτηση των δανείων των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων μετά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Άρση αντικινήτρων και ριζική απλούστευση φορολογικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, παράλληλα με την ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών για την καταπολέμηση της ανασφάλιστης εργασίας και της καταστρατήγησης εργασιακών δικαιωμάτων και κανόνων υγιεινής και ασφάλειας.
Η αλλαγή του παραγωγικού προτύπου της χώρας είναι αναγκαία και πρέπει να κατατείνει στην παραγωγή νέου πλούτου με επενδύσεις και παραγωγικές αναδιαρθρώσεις στον πρωτογενή τομέα παραγωγής, σε ανταγωνιστικά προϊόντα υψηλής τεχνολογίας και καινοτομίας και στην παροχή υπηρεσιών υψηλού επιπέδου. Οι τομείς του τουρισμού, της ενέργειας και της βιώσιμης αξιοποίησης των εγχώριων πηγών της, της ναυτιλίας, του πολιτισμού αλλά και των υπηρεσιών υγείας και εκπαίδευσης αποτελούν αιχμή του δόρατος στη στρατηγική ανάπτυξης της χώρας.
Οι προοδευτικές δυνάμεις οφείλουν να διαμορφώσουν ένα νέο αξιακό σύστημα. Μόνο έτσι θα μετακινηθούμε από τον «πολιτισμό της κερδοσκοπίας» που επέβαλαν οι αγορές, προς τον «πολιτισμό της αλληλεγγύης».
Οι δημοσκοπήσεις παρουσιάζουν μια αδυναμία της Κοινωνικής Συμφωνίας να μπει στην Βουλή. Πως αντιμετωπίζετε το ενδεχόμενο της μη εισόδου σας στο κοινοβούλιο; Η επόμενη μέρα αν επαληθευτούν οι δημοσκοπήσεις πού σας βρίσκει;
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τα δημοσκοπικά ευρήματα στα οποία αναφέρεστε. Ένας από αυτούς είναι ότι η Κοινωνική Συμφωνία μιλάει για την ανάγκη ανεξαρτησίας της πολιτικής και η θέση αυτή δεν είναι ιδιαίτερα ελκυστική για τα μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια, ώστε να «αγκαλιάσουν» την Κοινωνική Συμφωνία με τον τρόπο που «αγκαλιάζουν» ορισμένα άλλα πολιτικά κόμματα και φυσικά τα κόμματα εξουσίας.
Ωστόσο, και παρά τα δημοσκοπικά ποσοστά, η Κοινωνική Συμφωνία, μέσα σε λιγότερο από 40 ημέρες από την ίδρυσή της, έχει νομαρχιακές επιτροπές σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας και έχει επίσης υποψήφιους βουλευτές σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες.
Στις τάξεις της έχουν προσχωρήσει πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ - μεταξύ αυτών νυν και πρώην βουλευτές ή υποψήφιοι βουλευτές, μέλη του Εθνικού Συμβουλίου ή μέλη νομαρχιακών επιτροπών του ΠΑΣΟΚ - που νοιώθουν ότι δεν τους εκφράζει πλέον ένα κόμμα, το οποίο υιοθετεί με όλες του τις πράξεις νεοφιλελεύθερες και συντηρητικές απόψεις. Και φυσικά έχουν ενταχθεί σε αυτήν και πολλά νέα στελέχη που εκφράζουν την ανησυχία της κοινής γνώμης και την επιθυμία για διαφάνεια και ανατροπή του φαύλου πολιτικού συστήματος, το οποίο πασχίζει με κάθε τρόπο να διατηρηθεί αλώβητο.
Με αυτά τα δεδομένα και τα μηνύματα που έχουμε από την επαφή μας με τον κόσμο, πιστεύουμε ότι τελικά – διαψεύδοντας τις δημοσκοπήσεις – θα μπούμε στη Βουλή.
Πώς αντιμετωπίζει η Κοινωνική Συμφωνία το ενδεχόμενο συμμαχίας με άλλες δυνάμεις και ποιες είναι αυτές οι δυνάμεις με τις οποίες θα συνεργαζόσασταν;
Η Κοινωνική Συμφωνία πιστεύει στις συμμαχίες που στηρίζονται σε κοινές πολιτικές προτάσεις. Θεωρεί επομένως εξαιρετικά χρήσιμη τη συγκρότηση μιας μεγάλης Κεντροαριστερής παράταξης που θα δώσει προοδευτική διέξοδο από την κρίση.
Πώς κρίνετε τα υψηλά ποσοστά της Χρυσής Αυγής στις δημοσκοπήσεις και πού πιστεύετε πως αυτά οφείλονται;
Κάθε μεγάλη οικονομική και κοινωνική κρίση ωθεί μεγάλες ομάδες πολιτών στα άκρα. Η αύξηση επομένως της δύναμης της Χρυσής Αυγής είναι θα έλεγα αναμενόμενη, μολονότι ελπίζω ότι δεν θα επαληθευτούν και στην περίπτωση αυτή τα δημοσκοπικά ποσοστά που της δίνουν.
Οι δυο μεγάλοι κομματικοί σχηματισμοί καλλιεργούν ένα κλίμα διλήμματος στις ερχόμενες εκλογές λέγοντας πως οι ψηφοφόροι αποφασίζουν για την παραμονή της χώρας στο Ευρώ ή την επιστροφή στη δραχμή; Το δίλημμα αυτό είναι απλά ένας εκβιασμός ή μια αλήθεια;
Είναι προφανές ότι παίζουν το παιχνίδι που τους συμφέρει. Όπως ήδη σας είπα, θέμα εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ δεν τίθεται, πρωτίστως γιατί αυτό δεν συμφέρει τους εταίρους μας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δευτερευόντως γιατί δεν υπάρχει νομικά καμία δυνατότητα να μας εξαναγκάσουν.
Πρόκειται για χυδαίο εκβιασμό και προσπάθεια χειραγώγησης της κοινής γνώμης σε ένταση και έκταση που δεν έχω ξαναδεί στην σύγχρονη ελληνική ιστορία.
Πρόσφατα συνελήφθη και προφυλακίστηκε ο πρώην ισχυρός άνδρας του Πα.σο.κ Άκης Τσοχατζόπουλος. Κάποιοι θεωρούν πώς ο χρόνος της δίωξης δεν είναι τυχαίος και στοχεύει στον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης και στην αποσυμπίεση του αισθήματος αδικίας που υπάρχει στον ελληνικό λαό. Συμμερίζεστε αυτήν την άποψη;
Δεν είμαι σίγουρος αν λειτουργεί πράγματι σαν «μηχανισμός αποσυμπίεσης».
Γιατί η υπόθεση Τσοχατζόπουλου θυμίζει στην πραγματικότητα σε όλους τις ευθύνες που έχουν το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία για την κατάντια του πολιτικού μας συστήματος, για την συντήρηση της διαφθοράς και της διαπλοκής σε όλα τα επίπεδα.
Θα ήθελα να σας γυρίσω λίγο πίσω, στα χρόνια που έγιναν οι προμήθειες, οι οποίες σήμερα απασχολούν τη Δικαιοσύνη. Θέλω να σας θυμίσω όσα έγιναν όταν το 1996, ως Υπουργός Μεταφορών, έχοντας να διαχειριστώ 4 τρισεκατομμύρια δραχμές, επιχείρησα να δημιουργήσω την Ανεξάρτητη Αρχή για τις προμήθειες και τις αναθέσεις έργων, που αποτελούσε άλλωστε προεκλογική μας δέσμευση.
Το νομοσχέδιο που ετοίμασα, αφού έγινε αρχικά αποδεκτό «μετ’ επαίνων» από το Υπουργικό Συμβούλιο, απορρίφθηκε στη συνέχεια από το ίδιο Υπουργικό Συμβούλιο, όσο εγώ βρισκόμουν για υπηρεσιακούς λόγους στο εξωτερικό, με την αιτιολογία ότι το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο ήταν «επαρκές». Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την εμμονή μας τότε Κυβέρνησης να διαχειρίζεται μας προμήθειες και τα έργα χωρίς την απαιτούμενη διαφάνεια, με οδήγησε στην απόφαση να παραιτηθώ από τη θέση του Υπουργού Μεταφορών, τον Αύγουστο του 1997.
Μπορείτε πράγματι να σκεφτείτε πόσα χρήματα θα είχαν εξοικονομηθεί όλα αυτά τα χρόνια, αν εκείνη η νομοθεσία είχε τότε υιοθετηθεί; Μπορείτε να σκεφτείτε πόσο μεγάλο βαθμό ανεξαρτησίας θα είχαν οι πολιτικές αποφάσεις όταν οι αναθέσεις των έργων και οι προμήθειες δεν θα εξαρτώνταν από μας πολιτικούς, αλλά από μια Ανεξάρτητη Αρχή αυξημένου κύρους και ευρείας διακομματικής αποδοχής;
Είναι το μνημόνιο μονόδρομος; Πώς μπορούμε να ακολουθήσουμε άλλον δρόμο χωρίς να διακινδυνεύσουμε την ευρωπαϊκή μας πορεία;
Νομίζω ότι σε αυτό ήδη απάντησα. Όχι το Μνημόνιο δεν είναι μονόδρομος. Η Κοινωνική Συμφωνία προτείνει ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο για την έξοδο από την κρίση, με βασικούς άξονες την ανάπτυξη και τις εθνικά ισοδύναμες λύσεις που αντικαθιστούν τα μέτρα του Μνημονίου και καταργούν στην πράξη τις αρνητικές του συνέπειες.
Η Κοινωνική Συμφωνία πιστεύει στις συμμαχίες που στηρίζονται σε κοινές πολιτικές προτάσεις. Θεωρεί επομένως εξαιρετικά χρήσιμη τη συγκρότηση μιας μεγάλης Κεντροαριστερής παράταξης που θα δώσει προοδευτική διέξοδο από την κρίση.
Πώς κρίνετε τα υψηλά ποσοστά της Χρυσής Αυγής στις δημοσκοπήσεις και πού πιστεύετε πως αυτά οφείλονται;
Κάθε μεγάλη οικονομική και κοινωνική κρίση ωθεί μεγάλες ομάδες πολιτών στα άκρα. Η αύξηση επομένως της δύναμης της Χρυσής Αυγής είναι θα έλεγα αναμενόμενη, μολονότι ελπίζω ότι δεν θα επαληθευτούν και στην περίπτωση αυτή τα δημοσκοπικά ποσοστά που της δίνουν.
Οι δυο μεγάλοι κομματικοί σχηματισμοί καλλιεργούν ένα κλίμα διλήμματος στις ερχόμενες εκλογές λέγοντας πως οι ψηφοφόροι αποφασίζουν για την παραμονή της χώρας στο Ευρώ ή την επιστροφή στη δραχμή; Το δίλημμα αυτό είναι απλά ένας εκβιασμός ή μια αλήθεια;
Είναι προφανές ότι παίζουν το παιχνίδι που τους συμφέρει. Όπως ήδη σας είπα, θέμα εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ δεν τίθεται, πρωτίστως γιατί αυτό δεν συμφέρει τους εταίρους μας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δευτερευόντως γιατί δεν υπάρχει νομικά καμία δυνατότητα να μας εξαναγκάσουν.
Πρόκειται για χυδαίο εκβιασμό και προσπάθεια χειραγώγησης της κοινής γνώμης σε ένταση και έκταση που δεν έχω ξαναδεί στην σύγχρονη ελληνική ιστορία.
Πρόσφατα συνελήφθη και προφυλακίστηκε ο πρώην ισχυρός άνδρας του Πα.σο.κ Άκης Τσοχατζόπουλος. Κάποιοι θεωρούν πώς ο χρόνος της δίωξης δεν είναι τυχαίος και στοχεύει στον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης και στην αποσυμπίεση του αισθήματος αδικίας που υπάρχει στον ελληνικό λαό. Συμμερίζεστε αυτήν την άποψη;
Δεν είμαι σίγουρος αν λειτουργεί πράγματι σαν «μηχανισμός αποσυμπίεσης».
Γιατί η υπόθεση Τσοχατζόπουλου θυμίζει στην πραγματικότητα σε όλους τις ευθύνες που έχουν το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία για την κατάντια του πολιτικού μας συστήματος, για την συντήρηση της διαφθοράς και της διαπλοκής σε όλα τα επίπεδα.
Θα ήθελα να σας γυρίσω λίγο πίσω, στα χρόνια που έγιναν οι προμήθειες, οι οποίες σήμερα απασχολούν τη Δικαιοσύνη. Θέλω να σας θυμίσω όσα έγιναν όταν το 1996, ως Υπουργός Μεταφορών, έχοντας να διαχειριστώ 4 τρισεκατομμύρια δραχμές, επιχείρησα να δημιουργήσω την Ανεξάρτητη Αρχή για τις προμήθειες και τις αναθέσεις έργων, που αποτελούσε άλλωστε προεκλογική μας δέσμευση.
Το νομοσχέδιο που ετοίμασα, αφού έγινε αρχικά αποδεκτό «μετ’ επαίνων» από το Υπουργικό Συμβούλιο, απορρίφθηκε στη συνέχεια από το ίδιο Υπουργικό Συμβούλιο, όσο εγώ βρισκόμουν για υπηρεσιακούς λόγους στο εξωτερικό, με την αιτιολογία ότι το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο ήταν «επαρκές». Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την εμμονή μας τότε Κυβέρνησης να διαχειρίζεται μας προμήθειες και τα έργα χωρίς την απαιτούμενη διαφάνεια, με οδήγησε στην απόφαση να παραιτηθώ από τη θέση του Υπουργού Μεταφορών, τον Αύγουστο του 1997.
Μπορείτε πράγματι να σκεφτείτε πόσα χρήματα θα είχαν εξοικονομηθεί όλα αυτά τα χρόνια, αν εκείνη η νομοθεσία είχε τότε υιοθετηθεί; Μπορείτε να σκεφτείτε πόσο μεγάλο βαθμό ανεξαρτησίας θα είχαν οι πολιτικές αποφάσεις όταν οι αναθέσεις των έργων και οι προμήθειες δεν θα εξαρτώνταν από μας πολιτικούς, αλλά από μια Ανεξάρτητη Αρχή αυξημένου κύρους και ευρείας διακομματικής αποδοχής;
Είναι το μνημόνιο μονόδρομος; Πώς μπορούμε να ακολουθήσουμε άλλον δρόμο χωρίς να διακινδυνεύσουμε την ευρωπαϊκή μας πορεία;
Νομίζω ότι σε αυτό ήδη απάντησα. Όχι το Μνημόνιο δεν είναι μονόδρομος. Η Κοινωνική Συμφωνία προτείνει ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο για την έξοδο από την κρίση, με βασικούς άξονες την ανάπτυξη και τις εθνικά ισοδύναμες λύσεις που αντικαθιστούν τα μέτρα του Μνημονίου και καταργούν στην πράξη τις αρνητικές του συνέπειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου